Пот од очите и солзи од под мишки
Пот од очите и солзи од под мишки Ние сме многу „препичен“ народ. Се препичуваме од работа, од чесност, од „од на мрава негазење“, од патриотизам – посебно. Од гостопримство? Нема втор народ како нас препичени од гостољубивост. Препичени сме од домашни „женски“ и „машки“ работи, од овоштарници, бавчи, викендици, од хобијата, кои ни носат „по некој денар“, од мислење за семејството, за иднината, за градот, нацијата, името, меѓучовечките односи... оти цело општество да ти било дебилно, освен нас, соговорникот и пецевци. Ами другите работи? Да свариш ракија, да туриш вино, да заколеш прасе на село, да го дујдисаш за во замрзнувач, да направиш зимница, да појдеш до пчелите, да ја измиеш колата во паркчето, кучето да го нараниш, а пред тоа да појдеш до кафеана, коски да земеш. Душа е и тоа. Си го зел, ќе го раниш. Ами без куче, крадци ко да си викаш. Со сите деца си игра на улица. Многу го сакаат. Да имам време јас ќе го шетам, ама немам, па го пуштам да прошета само, да си