Posts

Барокот не треба да сѐ симнува, очекуваме стриптиз

Барокот не треба да с ѐ симнува, очекуваме стриптиз Во петокот за прв пат влегов во ружната зграда на владата, откако е со нова курвинска наметка. Кутрата зграда е како солза од спонзоруша, лажна, неприродна, непедантно сработена и напукната - машала. Зградата го започнала својот стриптиз, а наметката е од „вчера“. Каква ќе биде за 5 – 6 години, само Бог знае. Колку е само шуплива, тоа е за приказна и на неа може да се види сета „шупливост“ на нејзините творци и порачатели, но и на станарите. Така гради оваа држава, оти е „привремена“, како што е секое друго нешто кај нас привремено. Потемкиново село порај Вардар, таа река, која е единствената движечка сила на напредокот, која единствено имаше храброст и сила да започне со „промените“, во содејство со дождот, по подрумите на другите стиропорни згради, во кои се чува највредното национално богатство, кое „с ѐ навлажнило од возбуда што е толку битно“. Ако говориме за настаните, кои се организираат во шупливата зграда, тие го поп

Пот од очите и солзи од под мишки

Пот од очите и солзи од под мишки Ние сме многу „препичен“ народ. Се препичуваме од работа, од чесност, од „од на мрава негазење“, од патриотизам – посебно. Од гостопримство? Нема втор народ како нас препичени од гостољубивост. Препичени сме од домашни „женски“ и „машки“ работи, од овоштарници, бавчи, викендици, од хобијата, кои ни носат „по некој денар“, од мислење за семејството, за иднината, за градот, нацијата, името, меѓучовечките односи... оти цело општество да ти било дебилно, освен нас, соговорникот и пецевци. Ами другите работи? Да свариш ракија, да туриш вино, да заколеш прасе на село, да го дујдисаш за во замрзнувач, да направиш зимница, да појдеш до пчелите, да ја измиеш колата во паркчето, кучето да го нараниш, а пред тоа да појдеш до кафеана, коски да земеш. Душа е и тоа. Си го зел, ќе го раниш. Ами без куче, крадци ко да си викаш. Со сите деца си игра на улица. Многу го сакаат. Да имам време јас ќе го шетам, ама немам, па го пуштам да прошета само, да си

Барок, Рококо и $ Охохооооо

Барок, Рококо и $ Охохооооо Тоа се главните архитектонски стилови во Македонија. Барокот и рококото ги имаме од неодамна, а охохооото уште од социјализмот, со постепен развој во периодите 1991–1998 година и со невиден процут после 2008 – ма година. Некои злобници тоа го нарекуваат и корупција, но во Народниот речник на Македонскиот јазик, тој архитектонски израз с ѐ објаснува како „снајдување“ и нема врска со криминал, туку со хигиена („Перење“). Охохооото се дели на охохо и охохоооооо. Првото се одликува со декоративни елементи, во кои се претставени плеада советници, кои за ништо не служат, освен за земање охохо хонорари, патни трошоци и користење службената картичка за сопствен стандард, прошарани трансфери кон ТВ куќи, комбинирани со филмски пропагандни перформанси и тони кич музика. Охохооооото се разликува спрема бројот на нулите, но во секој случај, овој архитектонски стил бара големи неимари, кои имаат нејсовремени машини за перење, кои перат „немогуќе ствари“, но исто

Интервју со ѓаволот

Интервју со ѓаволот Се разбудив во топла пот, требаше да биде во ладна, ама не греам во собата, па сѐ е топло во споредба. Ми се смири стравот дека, можеби, ова не беше сон, ме фати нов, дека е жена ми во право - дека сум болен грандоман и дека доцнам за на работа (јеби га, не е повеќе вемерето, па кога и да дојдеш, доаѓаш после директорот, оти тој има утринска координација). Решив. Колку и да е глупаво да пишуваш за сон, ќе напишам, барем за себе (така се лажеме сите ние, „кои нѐ јаде газот“). Не е толку глупава жена ми: Ем сонувам дека водам интервју, наместо да сонувам дека пополнувам инвентарни книги, или неа , во долен веш, ем го водам најголемото интервју, кое било кој – било кога го направил. „Клиент“ ми беше ѓаволот - лично. Дошол „да ме просветли“, за да изнесам некои работи во јавност, а сепак, никој да не ми верува (мојата животна приказна). Геровски не сакал да го одбере за интервјуто, оти бил толкав циник, што ќе го фател за рогови, за да му ја истргне маската

Јас сум роден ваков, со што се правдаш ти

Јас сум роден ваков, со што се правдаш ти Како со Макавеите, по почетокот се познава годината. Така, годинава ќе биде пресудна оти ќе има многу судски пресуди. Со тоа, ќе биде и процесоидна, а впечатокот беше зајакнат и со бадниковата процесија. Од причина што судските процеси ќе преминуваат од година во година (ќе бидат мачни и долги), годинава ќе биде и преодна. Значи, сѐ тече, сѐ се менува – ако се заебаваме. Единствено што тече е ритуалот, тој преубав страв од мислење, способност и креативност, на кој се налепени ритуално сомнителни типови. Исполнета е уште една ставка на ритуалната циклична вечност, ние сме во новата година, величина, која не би требало да значи ништо, освен, уште еден „значаен датум“ во нашата збунетост и работа за компјутерските часовници. Да сѝ честитаме дека преживеавме уште една година и да се подумаме што тоа имаме да сѝ честитаме? Лаконскиот рефрен на Бора Чорба „биче боље, неко виче“, е мошне пригоден. Но, ориентацијата во времето, просторот и соц

Бидете паразити, оти е највозвишено

Бидете паразити, оти е највозвишено Божик бил роденден на божицата Митра (25 – ти декември) и тој е само еден од многубројните обичаи на преминот од старата – во новата година. И пред Митра, главното божество во Вавилонија, крволочната Тијамат, била прелагана од богот Мардук, со новопронајденото вино, па оваа, мртва пијана, ласцивна и разиграна, пред пантеонот богови, му ја предала власта. Ах, некои работи не се менуваат, што и вам ви посакувам за Новата година. Поврзувањето на Новата Година со Исус е од четврти век а славење на раѓањето на Христос е од 375 – та година (некои велат 336 година) и тоа го вовел Св. Августин, кој не го знаел паганското потекло на празникот. Претходно, Божик се нарекувал „Ден на непобедивото сонце“. Многу ритуали и математика околу почетокот на новата година. Кај Грците, скапите пијанки, кои ги правеле како заедничко обедување на света маса, ги нарекувале „Параситео“, а главниот свештеник „Паразит“. Некои работи не се менуваат никогаш, посебн

Непознато во равенката на ВМРО е ВМРО

Непознато во равенката на ВМРО е ВМРО Ниту на момент, ниту со еден збор, не ме изненади говорот на Иванов, ниту нешто очекував од партиски лепач на нарации. Исто и со изборот на Мицковски и решението на вемерето дека нема да се врати во Парламентот. Сето тоа е пакет. Не можеме да очекуваме Иванов да сфати закон, Мицковски да биде независен и ВМРО да биде конструктивно. Мене нешто сосема друго ме буни. Зошто тие веруваат дека некој им верува? Не се тие пацери, на власт беа предолго и знаат што е тоа политика, а знаат и бескрајно долго да ја повторуваат нарацијата (Бранко, те Бранко). Упорноста на вемерето може да се спореди само со нивната бескрајна неодговорност, а доброто познавање на своите противници им е силна страна, што го докажаа. Единствена непозната величина во равенката на вемерето е вемерето, до каде и со што, може да оди? Знаат тие знаење за манипулации. Ајде вака. Просечен граѓанин можеш да го прашаш дали носач на авиони чини 10 милиони или 10 милијарди долари и