Расцеп
Расцеп Депресијата и анксиозноста не ја лечевме, а знаевме дека ќе премине во нешто посериозно, но ние сме Македонци и не лечиме додека „не дојде коса до рамена“. Зарем не знаевте? Македонците „се снајдуваат“ – такви сме и точка. Глума? Лудило? А зар има разлика? Не сме спремни да бидеме нешто повеќе од Македончиња. Не мислиме дека имаме право да бидеме слободни. Симптомите градираа: Веќе не можевме да се сетиме дали сме земјоделци на протестите или сме ГДОМ - овци, буџетари или патриоти, вемереовци или „анти - агендаши“. Дали одговорот зависи од нас или од ликот, кој вождот ќе го одбере наутро: за него и за нас? Дали е тоа губење на чувството за стварност или верување? Вождот е болен, а глуми нормален, а народот не е болен, но глуми лудило. Ликовите на еден просечен вемереовец немаат крај. Нив ги одредува вождот – согласно неговата манија на гонење, утриснки халуцинации и сомнежите дека странците